آنگاه؛ فَرش زیبایِ ایرانی

یادداشت و گفتارهای شماره ۱۶ آنگاه تلاش کرده با نگاه و رویکردی متفاوت جنبه‌های مختلفی از فرش دستباف ایرانی از جمله طراحی، رنگرزی، بافت، تولید، بازرگانی و در نهایت تلفیق هر یک از این حوزه‌ها با هنرهای تجسمی را در شماره‌ای جداگانه و در ۲۴۸ صفحه واکاوی کند.

طلیعه آنگاه شانزدهم با جمله‌ای زیبا و قابل تامل از رضا براهنی است:

بین صدور نفت و صدور قالی فرقی اساسی است. دومی صدور نقشه روح آدمی است.

آرش تنهایی صاحب امتیاز و سردبیر آنگاه در بخشی از سرمقاله این شماره می‌نویسد:

این شماره «آنگاه» سوژه‌ای نام آشنا برای ما دارد. شاید ملموس‌ترین سوژه آنگاه، «فرش» باشد که در خانه هرکدام از ما بوده و هست، آن را دیده و لمس کرده‌ایم. راه رفتن و بزرگ شدنمان روی آن اتفاق افتاده است. شبیه خانه، شبیه سرزمین، شبیه مادر که دوستش داریم اما از قصه‌هایش کمتر می‌دانیم. این شماره «آنگاه» تلاشی است برای شناخت «فرش»؛ این زیبای ایرانی.

در شماره شانزدهم این نشریه سیدمحمد بهشتی به «فرش در زندگی ما ایرانیان» با این توضیح پرداخته است: جایی شدنِ مکان به برکتِ فرش. حمیدرضا محمدی در گفت‌و‌گو با سیروس پرهام درباره یک عمر فرش پژوهی او «به مثابه‌ی اثر هنری» پرداخته. این گفت‌وگو با مقدمه‌ای قابل توجه از تورج ژوله است: شیوه ایشان در حوزه پژوهش فرش، باید به الگو تبدیل و بین دانشجویان فرش ترویج شود.

احمد پوری در شماره ۱۶ آنگاه از «تبریز و سال‌های دور» نوشته و تورج ژوله در یادداشتی به «رهاورد بزرگ» پرویز تناولی با نگاهی به کارنامه‌ی او در عرصه‌ی فرش پرداخته. در ادامه حسین گنجی در گفت‌و‌گو با پرویز تناولی از فرش و پیوند آن با هنر از «هنری کلاسیک» برای مخاطبان آنگاه نوشته.

کیانوش معتقدی با تورج ژوله درباره هستی شناسی فرش با رویکرد «فرش در زندگی معاصر» صحبت کرده و مسیح آذرخش و عطیه عصارپور از «فرش ایران در موزه‌های جهان» سخن به میان آورده‌اند. معتقدی همچنین در گفت‌وگو با شیرین صوراسرافیل «داستان فرش» را با حیات و جایگاه فرش از منظر اجتماعی  بررسی کرده. ناصر فکوهی به این پرسش پاسخ داده که «چرا فرش ایرانی مهم است؟» و فاتح صهبا هفت پرده از زندگی سید ابوالفتح زیدی لطیفی و راهی که تا تبدیل شدن به رسام عرب زاده، نیمای فرش ایران پیمود با عنوان «نوازنده تار، سراینده پود» به رشته تحریر درآورده.

حمید کارگر از «فرش دست‌بافتِ ایران؛ شاه کلید دیپلماسی هنری» سخن گفته و الناز وحیدفتحی «هنری تماشایی» را با بررسی فرش در هنر و نگاهی به برخی از آثار هنرمندان معاصر به تصویر کشیده. غزاله سلطانی رابطه فرش و سینما را با عنوان «دریغ همه عمر یک نظر به زیر پا ننداختیم» توصیف کرده و هادی حیدری درباره جلوه‌های فرش ایرانی در کارتون‌های بهمن رضایی از «نقش‌های ایرانی، اندیشه‌های جهانی» نوشته.

علی حصوری از «فرش روستایی» و وضعیت فرش ایرانی سخن به میان آورده و فائزه قادری از «فرش و موزه» در گفت‌وگو با نسترن نیک نژاد درباره‌ی امین اموالی موزه صحبت کرده. در بخش تصویری شماره شانزدهم آنگاه «طلای سرخ» عکس‌های مرتضی امین الرعایایی که مراحل جداسازی زعفران در تعدادی از خانه‌های مردم تربت حیدریه بر روی فرش‌های ایرانی است را تصویر کرده.

حسین گنجی روایت دکان پدری را با «امین فرش» به آنگاه آورده و زهرا عباسعلی روایت‌ها و قصه‌های فرش را با «ره افسانه». آیسان زرفام «قالی قرن بیست و یکم» را با نگاهی به طراحی فرش مدرن ایرانی توصیف کرده و بنوشه فرهت روایتی از فرش و بازار را به نام «همه برای یکی …» تعریف می‌کند. ابوالفضل رجبی هم یادآمدهایی از سنت فراموش شده‌ی فرش گور را با «رسیده به مرگ و گور» زنده می‌کند.

رضا دبیری نژاد «قلب تاریخی فرش ایران» را در گفت‌وگو با پریسا بیضایی معرفی می‌کند و علی امیر ریاحی «زیر درخت سرو» از پیوند فرش و ادبیات می‌نویسد. زهرا عامری نگاهی به تاریخ پر فراز و نشیب نقش طاووس در فرش‌ها با «گمشده در بهشت» دارد و فائزه قادری از «فرش، رسانه زن ایرانی» از داستان زنان ایران می‌گوید. سما بابایی هم «رقص موسیقی روی فرش» را اینطور آغاز می‌کند:

ای دختران بافنده بر بافته‌ی موهای چهل گیس پری، آرزوی پنهان دلتان را گره بزنید و کنار چشمه منتظر یارتان باشید»

مجتبی معینیان «گلستان فرش» را با نقش سرو در قالی‌های ایرانی تعریف می‌کند و آرمین بی‌نظیر از «جای خالی هالی» نوشته. الهام احمدپور هم «فرهنگ مخفی» را آشکار کرده و گلنوش زنجانپور از قالی‌های ارمنی نوشته. حمیدرضا محمدی هم در گفت‌وگو با سید محمد ویسیان «رنگی به دنیای رنگارنگ» فرش ایران زده.

مجید احمدی‌نیا از «قالین جنگ، آرزوی صلح» سخن به میان آورده و سالار خوشخو به معرفی «شاعران فرش» پرداخته. در نهایت هم مریم دشتی در گفت‌وگو با جلال سپهر از «گره» عکس‌های او با فرش صحبت کرده.

آنگاه نشریه‌ای مستقل است که می‌کوشد با واکاوی یکی از خاطرات جمعی مردمان این سرزمین با خوانندگانش هم کلام شود. شرکت فرش ایران ضمن تحسین این نگاه ارزنده به فرش ایران، این هنر زیبای مردمی، اعلام می‌کند همواره حامی فعالیت‌های فرهنگی و هنری مرتبط با فرش است و از این دست رخدادهای فرهنگی و استمرار آن با افتخار حمایت می‌کند.